Als iemand ouder wordt of last krijgt van zijn gezondheid, kunner er diensten aan huis nodig zijn. De zorg kan van korte of lange duur zijn. Wijkverpleging geeft een indicatie voor welke zorg nodig is. In de meeste situaties wordt de zorg dan vergoed uit het basispakket (Zorgverzekeringswet, Zvw). Verpleging van kinderen thuis valt onder de Zvw. Maar verzorging van kinderen kan ook onder de Jeugdwet vallen.
Als iemand een indicatie heeft voor zorg vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz) dan wordt deze zorg vergoed vanuit de Wlz, tenzij de verpleging plaatsvindt onder directe aansturing van de medisch specialist.

 

Verpleging en verzorging thuis

Vanaf 1 januari 2015 wordt ‘verpleging in de wijk’ vergoed uit het basispakket. Verpleging in de wijk omvat ‘zorg zoals verpleegkundigen die plegen te bieden en deze zorg wordt geleverd ‘in de eigen omgeving’ van de verzekerde. Voorwaarde is dat er sprake is van ‘een behoefte aan geneeskundige zorg of een hoog risico daarop. Samen met de huisartsenzorg is de ‘verpleging in de wijk’ erop gericht mensen zo lang mogelijk thuis te laten wonen, ondanks ouderdom, ziekte of beperking.
‘Zorg zoals verpleegkundigen die plegen te bieden’ betekent dat alle zorg die de verpleegkundige tot zijn deskundigheid rekent (zoals omschreven door de beroepsgroep) uit het basispakket vergoed kan worden.

 

Wat valt er onder wijkverpleging?

Onder wijkverpleging vallen verpleegkundige handelingen die thuis plaatsvinden. Het kan bijvoorbeeld gaan om:

  • verpleegkundige handelingen zoals wondverzorging
  • het klaarzetten van medicijnen en deze toedienen
  • stomazorg
  • katheteriseren

Ook verzorging kan onder de verpleging in de wijk vallen. Verzorging is ‘Assistentie bij de Dagelijkse Levensverrichtingen (ADL)’ zoals:

  • het aankleden en uitkleden
  • het wassen en douchen
  • verzorging van de huid

Niet alleen verpleegkundige handelingen en ADL (verpleging en verzorging) behoren tot het takenpakket van de verpleegkundige, maar ook het coördineren, signaleren, coachen (bijvoorbeeld ondersteuning bij zelfmanagement) en preventieve zorg om aandoeningen, beperkingen of verslechtering van de gezondheid te voorkomen. Dit geldt ook voor casemanagement.
Als het nodig is, maakt de wijkverpleegkundige afspraken met de gemeente over zorg, welzijn en wonen.